چند ماهه از این کلبه ی تنهایی ها بی خبر بودم...دلتنگ بودم و مشغله های کاری نمگذاشت تا بیام و با همه ی شما درد و دل کنم...

اینجا شروع همه ی خوبی های منه..همه ی نوشته های خاطره انگیزی که برام خیلی مهم بودن...

از اجراهایی که هر کدومشون برام کلاس درس بود

ولی میخوام بازم با قدرت بیام و مطلب بزارم و باز هم دنیای مجازی کلبه ی حقیرانه رو شروع کنم...

ممنونم از دوستانی که تو این چند وقت حال منو پرسیدید و به اینجا اومدید ...هنوز رونق این کلبه برقراره و قول میدم مثل گذشته باز هم چراغ اینجا رو به مدد شما روشن نگه دارم...ممنونم از بذل محبت شما......